درمان زخم جراحی (عفونت محل جراحی)

عفونت محل جراحی

پوست شما یک سد طبیعی در برابر عفونت است و حتی با وجود اقدامات احتیاطی و پروتکل های زیادی که برای جلوگیری از عفونت در محل جراحی  وجود دارد باز هم ممکن ایست بدلیل باز شدن سطح پوست، منجر به عفونت شود. این عفونت ها را عفونت محل جراحی (surgical site infections) می نامند، زیرا در بخشی از بدن که در آن جراحی انجام شده رخ می دهد. در صورت انجام عمل جراحی، احتمال ایجاد عفونت ناحیه جراحی حدود 1 تا 3 درصد است.در ادامه در مورد انواع درمان زخم جراحی به تفصیل صخبت خواهد شد.

باز شدن بخیه در زخم دیابتی می‌تواند مشکل جدی باشد، زیرا افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار مشکلات در بهبود زخم‌ها و ترمیم بافت باشند. زخم‌های دیابتی به دلیل اختلالات در عروق و عصب‌ها و همچنین کاهش قدرت بهبودی ممکن است باز شدن بخیه و افزایش خطر عفونت را تسهیل کنند.

انواع عفونت های محل جراحی

عفونت ناحیه جراحی معمولاً در عرض 30 روز پس از جراحی رخ می دهد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها نوع عفونت محل جراحی را شرح می دهد:

• عفونت ناحیه جراحی از طریق برش سطحی: این عفونت فقط در ناحیه ای از پوست که برش در آن ایجاد شده است رخ می دهد.
• عفونت ناحیه جراحی از طریق برش عمیق: این عفونت در زیر ناحیه برش در عضله و بافت های اطراف عضلات رخ می دهد.
• عفونت ناحیه جراحی از طریق برش اندام : این نوع عفونت می تواند در هر ناحیه ای از بدن به غیر از پوست، ماهیچه و بافت اطراف که در جراحی درگیر شده است باشد. این شامل یک اندام بدن یا فضای بین اندام ها می شود.

علائم و نشانه های عفونت محل جراحی

هر عفونت محل جراحی ممکن است باعث قرمزی، تاخیر در بهبودی، تب، درد، حساسیت، گرما یا تورم شود. علائم و نشانه های دیگر برای انواع خاص عفونت ناحیه جراحی عبارتند از:

• عفونت برش سطحی ممکن است در محل زخم چرک ایجاد کند. نمونه‌هایی از چرک ممکن است برای گرفتن کشت زخم گرفته شود و برای آزمایشگاه ارسال شود تا بوسیله آن، انواع میکروب‌هایی که باعث عفونت شده اند تحت آنتی بیوتیک تراپی ،قرار گیرند.
• عفونت برش عمیق نیز ممکن است چرک ایجاد کند. ممکن است محل زخم خود به خود باز شود یا جراح زخم را دوباره باز کند و چرک داخل زخم را تخلیه کند.
• عفونت ناحیه جراحی یک اندام  ممکن است ترشح چرک را نشان دهد که از مجرای تخلیه از طریق پوست به بیرون می آید. مجموعه ای از چرک که آبسه نامیده می شود، ناحیه محصور چرک ، بافت متلاشی شده است که معمولا التهاب زیادی دارد. هنگامی که جراح زخم را دوباره باز می کند یا با بررسی های رادیولوژی اشعه ایکس ممکن است آبسه دیده شود.

علل و عوامل خطر عفونت محل جراحی

عفونت های بعد از جراحی توسط میکروب ها ایجاد می شود. رایج ترین آنها شامل باکتری های استافیلوکوک، استرپتوکوکو سودوموناس است. میکروب‌ها می‌توانند زخم جراحی را از طریق اشکال مختلف تماس منتقل کنند: مانند لمس یک فرد  آلوده یا ابزار جراحی، از طریق میکروب‌های موجود در هوا، یا از طریق میکروب‌هایی که از قبل روی پوست یا در بدن شما هستند.

درجه خطر برای عفونت ناحیه جراحی با نوع زخم جراحی شما مرتبط است.

عوامل خطر برای عفونت ناحیه جراحی هستند:

• انجام جراحی که بیش از 2 ساعت طول بکشد
• داشتن بیماری زمینه ای
• سالمند بودن
• اضافه وزن داشتن
• سیگار کشیدن
• ابتلا به سرطان
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف
• ابتلا به دیابت
• انجام عمل جراحی اورژانسی
• انجام عمل جراحی شکم

کمک به جلوگیری از عفونت محل جراحی

اگر در حال انجام عمل جراحی هستید، از پزشک خود بپرسید که چه کاری می توانید انجام دهید تا خطر عفونت محل جراحی را کاهش دهید. مهم است که قبل از جراحی سیگار نکشید و سابقه پزشکی خود را به تیم جراحی خود بگویید، به خصوص اگر دیابت یا بیماری مزمن دیگری دارید.

اکثر عفونتهای ناحیه جراحی را می توان با آنتی بیوتیک ها درمان کرد. گاهی اوقات ممکن است برای درمان عفونت محل جراحی نیاز به جراحی یا اقدامات اضافی باشد. در طول دوران نقاهت، مطمئن شوید که دوستان و اعضای خانواده قبل و بعد از ورود به اتاق شما دست های خود را بشویند. مطمئن شوید که پزشکان، پرستاران و سایر مراقبان نیز دست های خود را می شویند.

مهم نیست که چقدر کنجکاو هستند، عزیزان نباید زخم یا محل جراحی شما را لمس کنند. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد مراقبت از زخم پس از جراحی به دقت دنبال کنید. در صورت بروز تب یا چرک، قرمزی، گرما، درد یا حساسیت در نزدیکی زخم یا هر نشانه یا نشانه دیگری از عفونت محل جراحی با پزشک خود تماس بگیرید.

عفونت ناحیه پورت گذاری

عفونت در ناحیه پورت‌گذاری می‌تواند یک مشکل جدی پس از انجام عمل جراحی باشد. پورت‌گذاری به عنوان یک روش معمول برای ورود به سیستم عصبی مرکزی یا اعصاب محیطی استفاده می‌شود، و همچنین در عمل‌های جراحی دیگر نیز استفاده می‌شود. اگر در فرآیند پورت‌گذاری عفونت ایجاد شود، ممکن است عوارض جدی را به همراه داشته باشد.

علائم و نشانه‌های عفونت ناحیه پورت‌گذاری شامل تورم، درد، قرمزی، گرمایی شدید، و ترشح مایع از ناحیه مورد عمل می‌شود. این علائم نشان‌دهنده آن است که بدن در حال مقابله با عفونت است و نیاز به مراقبت و درمان دارد.

درمان عفونت ناحیه پورت‌گذاری شامل استفاده از داروهای ضدباکتری، ضد التهابی و گاهی اوقات داروهای ضد ویروسی است. همچنین، تمیز نگه داشتن ناحیه عفونت‌زده، استفاده از دستگاه‌ وکیوم تراپی، و در موارد شدیدتر، جراحی برای تخلیه مایعات و بافت‌های آلوده از ناحیه ممکن است لازم باشد.

اگر احساس کردید که ناحیه پورت‌گذاری دچار عفونت شده یا هرگونه علامتی از عفونت مشاهده کردید، به متخصص زخم خود مراجعه کنید تا بررسی و درمان مناسب انجام شود. عدم درمان به موقع می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری مانند تشکیل مایع در ناحیه عفونی (آبسه) و حتی فرآیندهای التهابی خطرناک مانند سپتیسمی (عفونت خون) شود.

ابدومینوپلاستی

در طول جراحی شکم، جراح شما برشی در پوست و ساختارهای زیرین ایجاد می کند تا بتواند بافت اضافی را برداشته و شکمی سفت و صاف ایجاد کند. پس از تکمیل عمل، برش با  انواع بخیه  بسته می شود و برای بهبودی بیمار به خانه فرستاده می شود. با از بین رفتن زخم، لبه های برش قبل از بهبود کامل ناحیه از هم جدا می شوند. این یک عارضه جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد، اما همچنین می توانید با مراقبت مناسب از باز شدن بخیه های جراحی جلوگیری کنید. با این حال، نگرانی بخش اعظم بیماران بعد از ابدومینوپلاستی، مواجه شدن با اسکار(جای زخم) ناشی از برش های جراحی است.

زخم ابدومینوپلاستی

اسکارهای معمولی شکم در یک یا چند مورد از این مناطق قرار دارند:

ناحیه لگن

صرف نظر از این که جراحی محدود یا کامل شکم انجام داده اید، جای زخمی خواهید داشت که به صورت افقی در قسمت پایین شکم شما از لگن قرار گرفته است و چند سانتی متر زیر ناف شما قرار می گیرد. طول اسکار افقی می تواند متفاوت باشد. ممکن است فقط چند سانتی متر باشد، که اغلب برای مینی تاک ها صدق می کند، یا به طور واضح روی هر لگن تا دو طرف کمر امتداد می یابد. اسکار همچنین ممکن است در همان نقطه ای که سزارین انجام شده است، قرار گیرد.

ناف

ابدومینوپلاستی کامل شامل یک جای زخم در اطراف ناف شما است. این اسکار ممکن است در ابتدا کاملا قابل توجه باشد، اما با گذشت زمان، متوجه خواهید شد که عملا ناپدید می شود زیرا به خوبی با ناف شما ترکیب می شود.

پایین شکم

در موارد نادر، شما همچنین ممکن است زخمی داشته باشید که از ناف شما به صورت عمودی به یک برش افقی می رسد.

مراقبت از زخم ابدومینوپلاستی در منزل

از روز اول پس از جراحی، برش های خود را به صورت زیر تمیز کنید:

• مراقب ترشحات باشید.

• در 24-48 ساعت اول انتظار حجم بالایی از ترشحات قرمز آبکی را داشته باشید.

• بعد از یک هفته، نوار جراحی برداشته شده و نوار کاغذی جدیدی اعمال می شود.

• این نوار را همانطور که در بالا توضیح داده شد، تمیز کنید.

• سپس، یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک را روی نوار، روی محل برش بمالید.

• بعد از یک ماه، تمام نوارها برداشته می شود و درمان اسکار شروع می شود.

روش های درمانی برای زخم ابدومینوپلاستی در منزل

هنگامی که زخمی ایجاد می شود، تقریبا تا آخر عمر باقی می ماند. پوست اسکار همیشه متفاوت از پوست بدون اسکار به نظر می رسد، زیرا رنگ پریده تر و بافت صاف تری خواهد داشت. همچنین ممکن است کشیده به نظر برسد. کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا جای زخم هایتان کمتر دیده شوند.فقط به یاد داشته باشید، هدف از هرکاری که انجام می دهید این است که ظاهر جای زخم را به حداقل برسانید، نه آن را کاملا بتوانید محو کنید.

• دستورالعمل های مراقبت را دنبال کنید. بلافاصله پس از جراحی، دستورالعمل های مراقبت از زخم را که به شما می دهند، پیگیری کنید. دستورالعمل های بهداشتی و مراقبت از زخم به بهبود مناسب و سریع تر زخم های شما کمک می کند.

• مانیتورکردن عفونت. اگر مشکوک هستید که زخم شما در هر نقطه عفونی شده است، فورا به ما اطلاع دهید. زخم های عفونی می تواند منجر به زخم های برجسته تر شود، به همین دلیل باید اقدام به  درمان زخم های عفونی پس از جراحی  کنید.

• درمان های موضعی را در زمان مناسب شروع کنید. هنگامی که زخم کاملا بسته شد، می توانید درمان های موضعی برای رفع اسکار را  شروع کنید. ساده ترین گزینه استفاده از یک محصول حاوی سیلیکون، به شکل ژل(مثل ژل رژواسیل)، کرم یا ورقه است. سیلیکون خاصیت انسداد لایه شاخی (لایه بیرونی پوست) را تکرار می کند تا هیدراتاسیون بافت اسکار عادی شود و احتمالا تولید کلاژن اضافی متوقف شود. چندین مطالعه ثابت کرده اند که سیلیکون در مراقبت از اسکار مفید است. سایر محصولات موضعی که می توانید استفاده کنید کرم های ویتامین E و کرم نارگیل هستند، اگرچه اثربخشی آنها از نظر علمی ثابت نشده است. آنها احتمالا بیشتر برای مرطوب نگه داشتن اسکار هستند تا اینکه به عنوان درمان عمل کنند.

• پوست خود را به خوبی مرطوب نگه دارید. فقط پس از بسته شدن زخم ها می توانید به طور مستقیم از مرطوب کننده ها روی جای زخم خود استفاده کنید. انجام این کار از قبل می تواند از بسته شدن مناسب زخم ها جلوگیری کرده و خطر عفونت را افزایش دهد.

• اسکارهایتان را برنزه نکنید. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش می تواند جای زخم های شما را تیره تر و ضخیم تر کند، بنابراین مطمئن شوید که همیشه آنها را از نور خورشید می پوشانید. بهتر است این کار را با لباس انجام دهید تا کرم ضد آفتاب.

• از محصولات و لباس های تحریک کننده خودداری کنید. هرگونه تحریک اسکار آن را بدتر می کند. فقط از محصولاتی استفاده کنید که برای پوست شما ملایم هستند.

باز شدن بخیه‌ها پس از ماموپلاستی یکی از مشکلاتی است که ممکن است پس از عمل رخ دهد. ماموپلاستی جراحی است که به دلخواه شکل و اندازه سینه‌ها تغییر میکند و معمولاً در افرادی که سینه‌های آنان کوچک یا نامتقارن هستند، انجام می‌شود. باز شدن بخیه‌ها ممکن است به دلیل عوامل مختلفی اتفاق بیافتد، از جمله فشار زیاد بر روی بخیه‌ها، حرکات نامناسب،کشیدن سیگار، عفونت، یا خونرسانی نامناسب.

برای جلوگیری از باز شدن بخیه‌ها، مهم است که برنامه‌ی مراقبتی پس از عمل را به دقت رعایت کنید. این شامل استراحت کافی، جلوگیری از انجام فعالیت‌های سنگین، مصرف داروهای ضد التهابی  مورد تجویز جراح، و مراقبت دقیق از ناحیه‌ی عمل شامل پانسمان آنتی باکتریال می‌شود.

در صورتی که بخیه‌ها باز شدند یا هرگونه علامتی از عفونت یا مشکل دیگر وجود داشت، باید به متخصص زخم اطلاع دهید تا اوضاع را بررسی کرده و درمان مناسب را تجویز کند. به یاد داشته باشید که عدم مراقبت مناسب می‌تواند بازگشت به سلامتی پس از جراحی را تاخیر بیافریند و مشکلات جدی‌تری را به همراه داشته باشد.

اصول مراقبتی بعد از ابدومینوپلاستی در منزل

*تا 6 هفته:

1. حمام کردن، شنا کردن، یا استفاده از جکوزی، سونا، اتاق بخار یا موارد مشابه ممنوع است.

*تا 3 هفته:

1. کاری نکنید که ضربان قلب یا  فشارخون  شما را افزایش دهد، از جمله:

• رابطه جنسی

• بلند کردن

• ورزش

2. از تمام محصولات نیکوتینی حداقل به مدت 4 هفته خودداری کنید.

3. برای به حداقل رساندن خونریزی از مصرف الکل خودداری کنید.

4. وزن بیش از۵کیلو را بلند نکنید.

5. به پشت و در حالت مایل بخوابید.

*تا 2 هفته:

1. از واکر خود برای حرکت استفاده کنید.

2. برای کمک به گردش خون، در هر ساعت بیداری به مدت 15 دقیقه با آرامش پیاده روی کنید.

*تا 48 ساعت بعد از جراحی:

1. یک مراقب داشته باشید تا به کارهایتان برسد و از شما مراقبت کند.

2. 5 دقیقه قبل از ایستادن بنشینید.

3. هنگام برخاستن از توالت مراقب باشید و مرافب خود را در نزدیکی خود داشته باشید.

درمان عفونت زخم ابدومینوپلاستی

آنچه در این مقاله بدان پرداخته شد، اصول مراقبتی و درمانی زخم حاصل از ابدومینوپلاستی در منزل می باشد. با رعایت تمام موارد ایمنی، بهداشتی، درمانی و مراقبتی ذکر شده در بالا، می توان زخم ابدومینوپلاستی را بهبود بخشید و به درمان اسکار ناشی از آن نیز کمک موثر کرد.