اوزون تراپی

ازون واژه یونانی است به معنی “بو” و به ویژه “بوی تند” اطلاق می شود. این گاز بی رنگ و ناپایدار از سه اتم تشکیل شده و به دلیل برخورداری از حالت های مزومریک ساختمان ناپایداری دارد. حلالیت آن در آب کم است ولی با کاهش دما افزایش می یابد. مولکول ازون ناپایدار بوده و در نتیجه نمی توان آن را انبار یا حمل نمود. به همین دلیل تولید ازون همیشه در محل مصرف انجام می شود. بدون توجه به روش تهیه ازون ( جریان الکتریکی یا ماورابنفش ) واکنش بعدی به این شکل است که ازون بوجود آمده به سرعت تمام آلاینده های محیط را اکسید کرده و اکسیژن تولید می شود. O3 در طبیعت پایدار نیست و به سرعت به O2  و O تبدیل می شود. O2 پایدار است و فقط میزان اکسیژن محیط را بالا می برد ولی O  ناپایدار است و با اتصال به آلاینده ها آنها را اکسید می کند. ازون تراپی یکی از روش های نویس درمان است.

اثر ازون بر میکروارگانیسم ها بسیار موثرتر از کلر و مشتقات آن می باشد و برخلاف این مواد هیچ گونه مواد سمی یا مضری بر جای نمی گذارد. ازون میکروارگانیسم ها یی مانند انواع باکتری ها، ویروس ها، پروتزوئرها، قارج ها، مخمرها، اسپورها و هاگ های منتشر شونده از طریق آب و هوا را نابود می کند.

تاثیرات ازون در بدن :

بسته به طول درمان می تواند اثرات متفاوتی داشته باشد از جمله:

• اثرات ضدویروسی، ضد قارچی، ضد باکتریایی و ضد انگلی : در فرم های گازی و محلول های ازونه، ازون می تواند خاصیت ضد میکروبی داشته باشد. در این حالات از غلظت های بالای ازون استفاده می شود. به علاوه ازون در این حالات می تواند موجب تقویت سیستم فاگوسیتی نیز شود. این ماده همچنین بر روی ویروس نقص ایمنی انسان نیز موثر بوده به گونه ای که پیشنهاد شده که از آن می توان در درمان کمکی علیه این ویروس بهره گرفت.
• تاثیر ازون بر روی سیستم انعقادی: غلظت های متفاوت ازون تاثیرات متفاوتی بر سیستم انعقادی دارد. به گونه ای که ازون در غلظت های پایین موجب القای خاصیت فیبرینولیتیک و در غلظت های بالا جهت استعمال خارجی موجب افزایش خاصیت ترومبوتیک در خون می شود.
• تاثیر ازون بر سیستم ایمنی: ازون بر سیستم ایمنی نیز تاثیر دوگانه ای دارد. در غلظت های پایین ازون موجب فعال شدن مسیرهای وابسته به ایمنی ذاتی و ایمنی اختصاصی سلولی می شود و به این خاطر می تواند در درمان نقص های ایمنی ثانویه و سرطان استفاده شود. افزایش تولید سیتوکین ها در این شرایط بطور عمده به علت تجمع ازونیدها روی غشای فاگوسیت هاست. از ازون با غلظت بالا می توان در درمان بیماری هاس خودایمنی مثل آرتریت روماتوئید استفاده کرد.
• تاثیر ازون بر روی فرآیندهای التهابی: ازون در غلظت های بالا می تواند اثرات ضد التهابی داشته باشد. از سوی دیگر ازون در غلظت های پایین می تواند موجب اکسیداسیون پیوندهای دوگانه پروستاگلاندینها و سایر مشتقات آراشیدونیک اسید شود. این تغییر برخلاف آنچه در مورد غلظت های بالای ازون ذکر شد می تواند موجب القای فرآیندهای التهابی شود.
• خواص ضد درد ازون : برای خاصیت ضد درد ازون مکانیسم های مختلفی پیشنهاد شده است. از جمله آنها می توان اکسیداسیون آلگوپپتیدها را نام برد که محصولات ناشی از اکسیداسیون آلبومین هستند. این پپتیدها شدت درد ارسال شده از پایانه های عصبی را کنترل می کنند. از طرفی خواص ضد التهابی ازون باعث کاهش مواد سمی حاصل از پراکسیداسیون لیپیدها می شود. کاهش این مواد به نوبه خود باعث کاهش تخریب بافتی و کاهش درد می شود.
• خاصیت آنتی اکسیدانی و سم زدایی : یکی از مهم ترین اثرات ازون خاصیت آنتی اکسیدانی آن است. این ماده باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مثل کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز می شود. این خاصیت آنتی اکسیدانی اساس کاربرد این ماده در درمان بیماری های همراه با افزایش استرس اکسیداتیو مانند دیابت و پای دیابتی می باشد. همچنین با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی ازون و نقش آن در تقویت سیستم آنتی اکسیدانی بدن، این ماده باعث خنثی سازی مواد اکسیدانی و سموم میشود.
• بهبود عملکرد عروقی و اکسیژن رسانی : ازون در هر غلظتی که باشد می تواند باعث افزایش تولید اکسیژن و افزایش دسترسی آن در بافت های بدن شود. ازون تراپی یا درمان با ازون موجب افزایش سطح ۲ و ۹ بیس فسفو گلیسرات در گلبول قرمز شده که به نوبه خود موجب افزایش رهاسازی اکسیژن از گلبول های قرمز می شود.اکسیژن بلکه سایر مواد مورد نیاز سلول برای متابولیسم را افزایش می دهد. درمان با ازون (ازون تراپی) با تاثیر بر محصولات ناشی از اکسیداسیون لیپیدها موجب افزایش رهاسازی مونوکسید نیتروژن از سلول های اندوتلیال شده که این وازودیلاتاسیون را سبب میشود.

ازون تراپی

ازون تراپی دارای ویژگی باکتری کشی، قارچ کشی و بازدارندگی رشد ویروسی است و مولکول ازون به عنوان ضد عفونی کننده زخم ها و معالجه بیماری های باکتریایی و قارچی استفاده می شود. ازون باعث تحریک جریان خون می شود و با افزایش اکسیژن در سلول ها باعث افزایش انرژی آنها می شود. ازون در پراکسید ترکیب می شود و باعث تحریک جریان خون شده و در نتیجه سلول ها مواد مورد نیاز خود را دریافت می کنند و بازسازی و ترمیم می شوند. جریان خون در سلول ها افزایش می یابد و بافت ها شروع به بهبودی می کنند.

ازون در درمان بیماری های زیر ممکن است موثر باشد و تاثیر مثبت بگذارد:

• بیماری های قلبی و عروقی، عروق مغز، تصلب شرایین به طور عمومی، و هایپرکلسترومی و بازگردانی سرعت گردش خون به حالت عادی و درد آنژین صدری را تسکین می دهد و عملکرد و جریان خون مغز را بهبود می بخشد.
• تاثیر در درمان تومورهای سرطانی، لنفوم و سرطان خون ممکن است بدون استفاده از جراحی، تابش یا شیمی درمانی
• اشکال گوناگون روماتوئید و آرتروز
• آلرژی ها
• بهبود مولتیپل اسکلروزیس و سایر بیماری های عصبی، بهتر شدن فقدان عملکرد مغز در بیماری آلزایمر و کهولت و بیماری پارکینسون
• استفاده خارجی در معالجه جوش، سوختگی، زخم های پا، زخم های باز، اگزما، قارچ و دیگر مشکلات پوستی
• دمیدن ازون در مقعد، برای کولیت، پروستات، آنال فیشر، کاندیدیاسیس و سایر عفونت های قارچی، تریکامیوناسیس و سایر فرم های واژینیت موثر می باشد.
• دمیدن در مثانه بسیار موثر در بهبود التهاب مثانه، فیستول مثانه و سرطان مثانه
• روند درمان ایدز، هرپس، هپاتیت مونوکلئوز و سیروز کبدی
• گاهی برای دوپینگ ورزشی از روش های ازون تراپی استفاده می شود.

درمان زخم دیابتی با ازون :

زخم های دیابتی اغلب در پی خراشیدگی های ساده، خون مردگی و بریدگی به وجود می آیند و مانند زخم بستر به دلیل وجود عفونت در زخم اغلب به سختی درمان شده و همواره باید  با ترکیبی از روش های مختلف تحت درمان قرار گیرند. ارگانیسم های درون زخم در مقابل این گونه عوامل مقاومت نموده و عملا پاتوژن ها در مقابل این درمان ها به تکثیر و وخیم تر کردن شرایط ادامه می دهند.

ازون درمانی موضعی ، اگر بصورت متوالی بکار گرفته شود، می تواند فرصتی برای غیرفعال سازی اکثر پاتوژن های آسیب رسان ایجاد کند. به این ترتیب چرخه شدید و خطرناک عفونت متوقف شده و این روند به بهبود و التیام زخم دیابتی می انجامد. علاوه بر این تحریک جریان خون موجب پدیدار شدن کمک های غذایی و ایمنی ، شناختی ضروری به جهت بهبود زخم دیابتی می گردد.